تأثیر آموزش مبتنی بر تنظیم هیجان بر خستگی و سبک‌های مقابله ای مادران دارای کودکان بیش‌فعالی - نقص توجَه

زمینه و هدف: بیش فعالی و نقص توجَه یکی از شایع‌ترین اختلالات روان‌پزشکی کودکان است. هدف از انجام این پژوهش، تأثیر آموزش مبتنی بر تنظیم هیجان بر سبک‌های مقابله‌ای و خستگی مادران دارای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی -نقص توجه است. روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با گروه‌های شاهد و آزمون بر روی ۳۶ مادر دارای کودک بیش‌فعال- نقص توجه انجام شد. محیط انجام پژوهش کلینیک‌های شهید مفتح و باران شهر یاسوج در سال 1392 بود. مادران پس از پاسخگویی به مقیاس خستگی Krupp، ۳۶ نفر از مادرانی که نمرة آن‌ها بالاتر از نمرة برش (بالاتر از ۳۶) بود، انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه ۱۸ نفری شاهد و مورد تقسیم شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش ۲۱ و تحلیل کوواریانس در سطح معنی‌داری (01/0p<) تجزیه ‌و تحلیل شدند. یافته‌ها: در گروه مداخله میانگین نمره خستگی و سبک مقابله مساله مدار بعد از مداخله از 79/7 ±2۵/۴7  به 45/8 ±35/30 و60/9 ±81/52 به 48/6 ±25/37 کاهش یافت(p<0.01). میانگین نمره سبک‌ مقابله مسئله مدار بعد از مداخله از 14/14±68/51 به 19/25 ±6/67 افزایش یافت، اما تفاوتی بین میانگین نمره سبک مقابله اجتنابی قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: یافته‌ها اثربخشی تأثیر آموزش مبتنی بر تنظیم هیجان را بر سبک‌های مقابله‌ای و خستگی مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال بیش فعالی - نقص توجه را تائید می‌کند